In het woud der gelijken

In een woud der gelijken
troffen ze elkaar
Ze herkende doch verraste
Versmolten in een knipperloos moment
Een tel van wederzijds begrip,
wederzijds verlangen
Zoveel meer
dan bewoorden houden van

Zorgeloos verdrinken we
in de spiegel van de onze
Waar enkel plek is
voor tranen van geluk

Een fractie,
samen,
thuis,
temidden van
schichtige gewetenloosheid

Ongestoord lengt, kleeft, rekt,
de twinkelende omarming
Welke nimmer verstaard
Alles in een ogenblik,

Ons ogenblik